Dit #GastGedicht heb ik geschreven als moeder van mijn 6 jarige dochter Faye. Zij heeft geen officiële diagnose hoogbegaafdheid, maar dat er veel kenmerken zijn is een feit. Als moeder zie en voel ik hoe de wereld bij haar binnenkomt en hoe zij deze ervaart.
Wij zien dat zij last heeft van de vooroordelen die er heersen rondom meer en/of hoogbegaafdheid. Ik schrijf dit gedicht om meer bewustwording te creëren over de flinke worsteling die dit met zich meebrengt; thuis maar nog meer op school.
Diana Keizer – moeder van 6 jarige dochter Faye
Wil je me begrijpen
als ik dat even zelf niet kan.
Als mijn hoofd overloopt,
ben je er dan?
Ik zie en voel zoveel om mij heen.
Ik voel me anders, ook wel eens alleen.
Ik wil gehoord worden en gezien.
Toch laat ik mijzelf niet altijd zien.
Ik hoor vaak “Je bent nog maar een kind!”.
Maar met wie moet ik dan delen wat ik ervan vind?
Waarom er oorlog is en mensen dood gaan.
Hoe de aarde is ontstaan?
Dat ik denk dat fouten maken niet mag.
Ja, dat maakt me best van slag.
Het is niet lekker makkelijk dat ik al veel weet en kan.
Daar word ik juist onzeker van.
Ik weet dat ik mag zijn wie ik ben.
Maar soms zorgt dat ervoor dat ik voor mijn emoties weg ren.
Vang mij dan in je warme armen en laat het even zijn.
Dan kan ik weer landen en voel ik me weer fijn…
