#GastGedicht door Marije Walbeek
“Een gedicht over een jongetje van ruim 3,5 jaar oud die het nog steeds erg moeilijk vindt om zelf te spelen. Hij zoekt naar manier om contact te maken met andere kinderen maar hij vindt dit erg moeilijk onder andere omdat hij niet goed weet hoe hij mee kan spelen met de kinderen.”
Marije Walbeek
“Gaan we met de blokken spelen?”,
dat komt je mij vragen,
we gaan zitten
en je begint taken te verdelen.
~~~
Je neemt aarzelend dit initiatief,
terwijl je kijkt naar wat ik doe,
elke stap die je durft
te nemen is zo positief.
~~~
Een paar weken geleden
had je nog geen idee,
hoe je met blokken kon spelen,
en nu spelen we er samen mee.
~~~
De vragen die je me stelt
komen van mij,
ik gebruikte ze vorige week,
en nu stel je ze aan mij.
~~~
Stap voor stap
leer je hoe je kan spelen,
en door mijn voorbeeld te volgen,
probeer ik je mijn ervaringen te delen.
—-
In de afgelopen weken hebben we verschillende keren samen gespeeld. In het begin was hij na een paar minuten al weer afgeleid, maar elke week was de betrokkenheid een paar minuten meer. Sinds kort komt hij mij halen om samen te spelen. Hij heeft inmiddels door dat je iemand kan komen vragen om mee te spelen, de volgende stappen in samen spelen en contact maken met kinderen zijn nog steeds lastig voor hem, maar de eerste stappen zijn gezet.Stap voor stap!
Marije Walbeek – pedagogisch medewerker PSZ
Heb jij ook een gedicht geschreven over Spel en/of Floorplay? Wil jij dat delen met de buitenwereld?
Mail dan naar playfulpoets@gmail.com.
en wie weet wordt jouw gedicht het volgende #GastGedicht
