Als ouder wil je het liefst verbinding met je kind, daar trek je toch werkelijk alles voor uit de kast… maar wat als de realiteit pijnlijke stiltes en een voelbare afstand bevat? Kun jij je voorstellen wat dat met jou doet als ouder?
Die stille hoop op verbinding kan jouw blijvende motor zijn om steeds hard te werken voor die verbinding.
Het kan ook zorgen voor een uitdovend effect als die verbinding niet of nauwelijks tot stand komt. Het roept zo mogelijk allerlei gevoelens op bij de ouder waar het, naast de problematiek van het kind, zelf mee van doen heeft.
– Matté Schroder –
Mama zingt “Visje, visje in de kom,”
op grappige wijze, expres wat dom.
Maar het kind kijkt strak omlaag
en deze moeder wil zo graag.
Ze voelt zich zelfs een beetje stom.
Ze zingt stug door, al blijft hij stil
en in haar stem klinkt wat zij wil:
de hoop dat hij haar liefde ooit herkent,
toch blijft zijn hoofd steeds afgewend.
Ze slikt het als een bittere pil.
